Oświadczenie moderatora Ruchu Rodzin Nazaretańskich w Archidiecezji Warszawskiej
(przekazane do prasy katolickiej 10.06.2009 r.)


Abp K. Nycz, kierując się ustaleniami Komisji teologiczno – prawnej, powołanej w celu oceny sytuacji zaistniałej w Ruchu Rodzin Nazaretańskich, nakazał uporządkowanie statusu formalno-prawnego Ruchu oraz praktyki jego działania.
W ostatnich miesiącach podjęliśmy pierwsze próby reformy Ruchu według tychże zaleceń. Mamy świadomość, że oprócz dobra, którego doświadczyliśmy, było w Ruchu szereg nieprawidłowości, za które każdy z nas jest w jakimś stopniu odpowiedzialny. Rozeznanie prawdziwej natury oraz źródła tych błędów jest dla nas sprawą wielkiej wagi, wymagającą pracy serca i sumienia każdego z nas, a także dzielenia się we wspólnocie. Ten proces, niełatwy i często bolesny, jeszcze trwa.
Zgodnie z zaleceniami zawartymi w dekrecie powstają nowe materiały formacyjne. Ich tematyka, jak i tematyka cotygodniowych spotkań centralnych, począwszy od września 2008 r., dotyczy w większym niż dotychczas stopniu umacniania więzów międzyludzkich, małżeńskich, rodzinnych i wspólnotowych. Refleksji nad wartością relacji międzyludzkich chcemy poświęcić rekolekcje letnie. Ich tematem przewodnim będzie życie człowieka we wspólnocie.
Podczas spotkań centralnych przedstawione zostały również niektóre treści z odbytych przez księży zaangażowanych w odnowę RRN rekolekcji zamkniętych. Dotyczyły one roli i działania Ducha Świętego w życiu indywidualnym i wspólnotowym, roli nowych ruchów religijnych w Kościele, duchowości i zadań ludzi świeckich w Kościele.
W gronie księży, animatorów i członków Ruchu podjęto próbę odczytania na nowo charyzmatu Ruchu. Wydaje się, że jest nim odkrywanie, doświadczanie i adorowanie Boga w codzienności, naśladując Św. Rodzinę z Nazaretu w jej życiu cichym, ukrytym, prostym i pokornym, pośród świata i w swoich obowiązkach stanu. Istotnym rysem duchowości wydaje się być również naśladowanie św. Jana Ewangelisty, który, przyjmując testament Chrystusa z Krzyża, wprowadził Matkę Bożą do swojego domu i w swoje życie wewnętrzne.
Cały czas w wymiarze międzydiecezjalnym prowadzone są prace nad sformułowaniem nowego statutu RRN. W pracach tych szczególny nacisk staramy się położyć na większe upodmiotowienie w RRN świeckich jego członków. Nadzieję budzi też fakt, że w wysiłek oczyszczenia i odnowy włączają się też grupy RRN z innych diecezji – zwłaszcza przez korzystanie z nowych materiałów formacyjnych przygotowywanych w Warszawie – tak w odniesieniu do spotkań cotygodniowych, jak i w przygotowaniu do rekolekcji letnich.
Siłę do dalszej pracy chcemy przede wszystkim czerpać z nadziei, którą daje Bóg bogaty w miłosierdzie.